yağmur yağacak gibi

hava öyle bulanıkki aklıma bu şehirden ilk ayrılışım geliyor.
babam balkonda içkisini yudumlarken, tvde çalan güzel hüzünlü bir sezen
parçası..hava serin, hava bu şehirden daha nemli.yaşadığım anlardaki hissettiğim
sıradanlıktan kurtulmamı sağlayan küçük mutlu yorgunluklar geliyor aklıma.
sonra Bahadır Akkuzu öldü diyor bir ses.tanımıyorum diyorum sonra fotoğrafına bakıp
tanıyorum ulan diyorum.mutlu olmuş belli diyorum öldüğüne, yoksa ardından evleri basan seller olmazdı, ardından hala böyle kalamazdık diyorum.
sevdiğim insanları anımsamak adına geçmişe dönüyorum(her iyi ya da kötü olayda bunu yaparım ben) aklıma bir parça geliyor
kişisel bir şey değil bu yaşamak zor buralarda diyen.halbuki burda yaşamak öyle güzel,öyle kolay ki.bir yere gitmemekte kararlı olan komşu kızını düşünüyorum.
onun gelmek ya da gitmek bilmeyen özlemlerini anımsıyorum.
sonra kendim için bir parça istiyorum sezenden sarı odalar adındaki
bu şarkı güzel ulan diyorum sessizce
sonra eşlik ediyorum ona
uzak benden aşk uzak artık diyerek,sanki sevgilim yokmuş gibi.
yokluğunu inkar edermiş gibi.sezen de içten söylüyor sanki sevgilisi yokmuş gibi,halbuki varmış gibi.
karşı evde oturan sürekli maç izleyen insanlar geliyor aklıma.maçı değil, onları değil her sayıdaki sevinçleri izlerdim kitap okuma bahanesiyle.
sevinçleri öyle sıradan öyle doğal.kızgınlıklarıysa çabuk geçerdi.
ruhlarına dokunan her duygu o an için durur sonra uçup giderdi.
onları düşünerek yeni komşuları seyrettim kadın bağırıyordu yavrucağa, yavrucak bağırıyordu annesine.